Buczyna zachodniopomorska.
Była buczyna podkarpacka, czas na buczynę zachodniopomorską. Buki z okręgu międzyzdrojskiego zwane kwaśną buczyną niżową i lubińcko-wapnicka buczyna żyzna.
Woliński Park Narodowy, złożony z wielu gatunków, czuły organizm. Kształtował się latami. Im starszy ekosystem, tym bardziej rozbudowane zależności między żyjącymi tam gatunkami – pewien rodzaj symbiozy.
Choć buczyna pomorska, z racji uboższych w składniki mineralne gleb, charakteryzuje się drobniejszymi rozmiarami buków, to jednak hojnie obdarza żyjące tam zwierzęta bogactwem pożywienia. Buki i dziki, żywiciele i konsumenci. Bukowe orzeszki zwane bukwą, to doskonałe źródło białka i soli mineralnych nie tylko dla dzików, ale również dla innych leśnych zwierząt.
Co prawda dno lasu jest skąpe ze zwartą ściółką z bukowych liści, jednak można tam spotkać charakterystyczne dla buczyny rośliny.
Każdy, nawet żuk gnojarz ma swoje ważne miejsce w tym niezwykłym systemie, jaki tworzy buczyna zachodniopomorska. Ciągnie się ona wzdłuż wydm i klifowych okolic Międzyzdrojów, stanowiąc niezwykle osobliwą ozdobę i jednocześnie ochronę wybrzeża. Polecam odwiedzić owo bukowe królestwo, które ugości Cię szumem drzew, wiatru i fal, i da głęboko dotlenić płuca. Ukoi nerwy i może zainspiruje do pracy nad zrozumieniem czym dla człowieka jest natura. Może zaniedbanym domem, o który wreszcie trzeba zadbać?
Dla Polskiego Forum Klimatycznego – Irbis